Drewno wykorzystywane w przemyśle stolarskim ma szereg zalet wykraczających poza jego niewątpliwe walory estetyczne. Jest trwałe i ciepłe w dotyku, zapewnia doskonałą izolację akustyczną, nadaje się do recyclingu oraz renowacji, pięknie się starzeje, a jego wygląd można z łatwością zmodyfikować przy pomocy specjalnych farb oraz preparatów służących do impregnacji. W dodatku wykonane z niego meble dzięki widocznym sękom i spękaniom są „niedoskonałe”, a przez to całkowicie unikalne. Ciepłe zabarwienie drewna sprawia, że wypełnione nim pomieszczenie staje się miłe dla oka i nabiera przytulnego charakteru.
Poszczególne rodzaje drewna meblowego różnią się między sobą:
Warto przy tym pamiętać, że zarówno na wygląd drewna, jak i na jego parametry techniczne poza gatunkiem wpływa także wiek ściętego drzewa.
Drewno na meble można podzielić także według innego kryterium:
Wszystko to sprawia, że znane nam gatunki drewna mają różne zastosowanie oraz cenę.
Gatunki można mnożyć, jednak w tym artykule przyjrzymy się bliżej tym, które ze względu na swoje właściwości są najczęściej wykorzystywane do produkcji mebli.
Niezwykle popularny surowiec stolarski oraz szkutniczy o ciepłej, głębokiej barwie i bogatym usłojeniu. Drewno dębowe jest bardzo twarde i ciężkie, a wykonane z niego meble są solidne i wytrzymałe. Cechuje się wyjątkową odpornością na wilgoć, uszkodzenia mechaniczne oraz ścieranie, dlatego świetnie nadaje się do produkcji desek parkietowych oraz innych często użytkowanych elementów wyposażenia, takich jak blaty robocze oraz stołowe. Jego doskonała jakość idzie w parze z wysoką ceną.
Drewno bukowe ma jednolitą budowę i równomierną, zbitą strukturę oraz barwę od jasnoróżowej do czerwonawej. Jest twarde, a jednocześnie bardzo podatne na obróbkę i barwienie, więc można formować z niego wyroby o różnych kształtach oraz kolorze. Łatwo przyjmuje bejce i lakiery, nie tracąc przy tym swoich pierwotnych właściwości. Buk poddany działaniu sił naprężających skutecznie stawia opór, co w praktyce oznacza, że meble bukowe nie ulegną odkształceniu nawet pod wpływem dużego obciążenia.
Jesion
Drewno jesionowe cechuje charakterystyczne, nieregularne wybarwienie najczęściej określane jako jasnożółte lub płowe. Dzięki wyraźnemu deskowaniu i rysunkowi słojów prezentuje się bardzo stylowo i dekoracyjnie, doskonale współgrając z nowoczesnymi wnętrzami. Parametry techniczne ma zbliżone do dębu — jest równie twardy i wytrzymały, dorównuje mu także masą. Meble z jesionu nie rysują się, a zaimpregnowane przetrwają latami w niezmienionym stanie.
Brzoza
Z brzozy pozyskuje się drewno o bardzo naturalnym i jednocześnie subtelnym wyglądzie. Do zabezpieczenia jego żółto-białej powierzchni najlepiej jest użyć naturalnym wosków, które podkreślą kolor i strukturę surowca. Drewno brzozowe określa się jako średnio ciężkie i średnio twarde. Jest odporne na pękanie, wypaczanie i uszkodzenia mechaniczne, trudno łupliwe i bezzapachowe.
Sosna
Drewno sosnowe można poznać po blado-żółtej kolorystyce, licznych sękach oraz przyjemnym zapachu. Cechuje je sprężystość i łatwość obróbki, a z drugiej strony niewielka twardość, która ogranicza jego zastosowanie. Ma właściwości higroskopijne (reguluje poziom wilgotności powietrza) oraz elektrostatyczne (nie przyciąga kurzu), dzięki czemu idealnie nadaje się dla alergików. Surowiec ten jest łatwo dostępny, dlatego meble sosnowe sprzedawane są w korzystnych cenach. Niewielka waga sprawia, że łatwo się je przestawia, a znaczna zawartość żywicy zapobiega wypaczaniu się pod wpływem wilgoci.
Egzotyczne drewno do mebli, zwane też tropikalnym, w przeciwieństwie do gatunków rodzimych zawiera dużo kwasu krzemowego, substancji oleistych oraz garbników, które chronią je przed szkodliwym działaniem czynników atmosferycznych (pleśnieniem oraz gniciem). Ma mniejszą porowatość, jest więc wyjątkowo twarde i trwałe, odporne na odkształcanie i pękanie. Wyróżnia je mocny zapach oraz charakterystyczne, lekko czerwonawe zabarwienie. Problemem może być jego ograniczona dostępność, wpływająca na wysoki koszt mebli z drewna tropikalnego.
Do gatunków egzotycznych zalicza się między innymi teak, mahoń, bambus, merbau oraz afrykański palisander. Wszystkie te gatunki świetnie znoszą kontakt z wodą, więc wykonuje się z nich nie tylko umeblowanie, ale też fasady, stolarkę okienną czy podłogi tarasowe. Dla przykładu niepoddane konserwacji deski tarasowe z drewna egzotycznego w doskonałym stanie przetrwają nawet 70 lat! Nic więc dziwnego, że surowiec ten często wykorzystuje się do stworzenia zabudowy łazienkowej czy jako narażony na zalanie blat kuchenny.
Lite drewno sporo kosztuje, więc nie jest to rozwiązanie na każdą kieszeń. Taka inwestycja mija się także z celem w przypadku osób, które lubią często zmieniać wystrój. Co więcej, drewniane powierzchnie z rodzimych gatunków wymagają regularnej i czasochłonnej impregnacji, ponieważ w przeciwnym razie mogą ulec uszkodzeniu lub pokryć się nieestetycznymi plamami. Z tego względu czasem zamiast na lite drewno lepiej jest zdecydować się na jego zamienniki.
Podczas gdy drewno na elewacji można zastąpić drewnopodobną masą tynkarską, okleiną z PCV czy masą żywiczną, a równie dobrze, jak parkiet będą prezentować się łatwe w pielęgnacji płytki ceramiczne, panele laminowane bądź winylowe, to lite meble z powodzeniem imitują płyty meblowe oklejone drewnopodobnym laminatem. Bez względu na to, jakie drewno na meble Ci się spodoba, z pewnością znajdziesz dla niego udaną alternatywę w postaci dekorów.
Rekomendowane artykuły
